در قسمتی از حدیثی که حضرت امام موسی‌بن‌جعفر از پدر بزرگوارشان«علیهماالسلام»

درباره‌ی مکالمه‌ی رسول خدا  در شب معراج نقل می‌کند، آمده است که حضرت حق سبحانه

فرمود: «اِنّی خَلَقْتُکَ وَ خَلَقْتُ عَلِیّاً وَ فاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ مِنْ شَبَحِ نُورٍ،

ثُمَّ عَرَضْتُ وِلایَتَهُمْ عَلَی الْمَلائِکَةِ وَ سائِرِ خَلْقی وَ هُمْ اَرْواحٌ، فَمَنْ قَبِلَها کانَ عِنْدی مِنَ الْمُقَرَّبین،

وَ مَنْ جَحَدَها کانَ عِنْدی مِنَ الْکافِرین»(بحارالانوار»، ج26، ص307، روایت71)

یعنی تحقیقاً من، تو و علی و فاطمه و حسن و حسین را از شبح و سایه‌ی نور، خلق کردم،

سپس ولایت ایشان را بر ملائکه و سایر مخلوقاتم، در حالی که روح بودند،

عرضه داشتم، پس هرکس ولایت ایشان را پذیرفت، نزد من از مقرّبین محسوب گردید،

و هرکس انکارشان کرد از کافرین شد.